تنظیم قراردادها

قراردادهای بین‌المللی

 در واقع تبادل کالا در فراسوی مرزها به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد باز میگردد. باستان شناسان دریافته اند که سومریان در بین النهرین شمالی به دلیل تجارت دریایی پارچه و فلزات از رفاه زیادی برخوردار بوده اند‌.

در مرحله ی نخست باید دانست که قراردادهای بین المللی از سه طریق عمده صورت و انجام میپذیرد:

دریا

خشکی

هوا

در واقع به قراردادی بین المللی گفته میشود که حداقل یکی از اجزاء آن وصف بین المللی داشته باشد.حال این جزء ممکن است یکی از طرفین قرارداد باشد،ممکن است هردو طرف قرارداد باشند،ممکن است مورد معامله در خارج از مرزهای متبوع باشد یا اینکه محل اجرای قرارداد خارج از مرزها باشد.

در گزارش سال ۱۹۶۶ دبیرکل سازمان ملل متحد،«حقوق تجارت بین الملل»: به مجموعه قواعد و مقرراتی اطلاق میشود که حاکم بر آن دسته روابط تجاری است که در عین حال که دارای ماهیت حقوق خصوصی است، به کشورهای مختلف مربوط می‌باشد. پس روابط یا قراردادهای بین المللی  از مرزهای ملی فراتر رفته و در نتیجه بیش از یک کشور در آن دخیل می‌باشند.

دیگر اینکه حقوق تجارت بین المللی شامل آن دسته از مباحثی است که دارای ماهیت حقوق خصوصی است، پس در نتیجه مباحثی با ماهیت حقوق عمومی را که به دولتها مربوط میشود را شامل نمیشود و صرفا اشخاص حقیقی تاجر را شامل میشود.

برخی از موضوعات تجارت بین الملل یا قراردادهای بین المللی از این قرار است:

قراردادهای نمایندگی و سایر ترتیبات فروش انحصاری، اسناد قابل نقل و انتقال و اعتبارات تجاری بانکها، بیمه، قراردادهای مربوط به حمل و نقل دریایی، هوایی، جاده یا راه آهن، مالکیت صنعتی و حق مؤلف و داوری تجاری بین المللی. این موضوعات تنها جزئی از موضوعات مرتبط با تجارت بین المللی می‌باشد که تحت حاکمیت قوانین داخلی کشورها و کنوانسیون های بین المللی از جمله کنوانسیون ۱۹۸۰وین در خصوص بیع بین الملل می‌باشد.
اگر اطلاعات یا دیدگاهی در مورد مطالب این صفحه دارید،لطفا با ما و کاربران دیگر به اشتراک بگذارید